تصویر یک رویا

«تصویر یک رویا»

تصویرش مثل یک آینه

میشکند در مه

و خورشید کم سویی

از لا به لای ابرهای محو

منعکس میشود بر رویش دودها

میچرخم گرد برگهای خشک و درختان سرد

پرسه میزنم بین خانه های بی سکنه

و صدای درهای چوبی میشوم

مثل بادی از نفس افتاده در پاییز

که روزگاری در خاطرش

رد شده از کنار شکوفه های بهاری

و دشتهای ارغوانی

مثل نسیمی که میشکند

میان تصویر یک رویا

«یاسها»

بوران گرم 

غروب سفید

و یاسهای نورانی آسمان

که تابوت مرا پرواز میدهند

سایه ها را باد میبرد

آینه ، پرپر میشود

«پدیدار»

در کمتر از یک ثانیه ...

از میان رویای سپیدمویم

پدیدار میشوم در چشم کابوس

بیدارم کن این بار

دود شدنم را حس میکنم

بر فراز بخارهای مرگ

آب میشود اشکی از غریو ماتم

«تابوت»

نقش کاغذ دیواری های اتاق ، کنده میشوند و پرواز میکنند دور سرم

و گردبادی دیوار ها را مثل کاغذهای تاخورده میبرد

اینجا من مانده ام و صخره های بی انتها و روحی مرده

مدتهاست که جسمم تابوت روحم شده

و عیسای وجودم تابوتساز قبرستان فقرا

اینجا موسی هم در شهر مردگان بی آنکه عصایی بخروشد بر نیل

از بین جنازه ها جاده ای باز میکند برای عبور