هرچند بر سنگفرش وجودت
شیشه ی قلبت را شکستم
اما...
هر گاه از آنجا می گذرم
خرده شیشه هایش
به پای خودم فرو می رود
و تو را به یاد می آورم...
***
بر دار مجازات بنگر
این مردگان عمودی ِ ساکن
از آن زندگان متحرک
زنده ترند...
بنگر چه ایستاده مرده اند
و بنگر چگونه
آن مردگان حقیقی
در خواب راه می روند